Η φαλαινοθηρία δεν πρέπει να αναβιώσει

Aπό τη μία πλευρά είναι η Iαπωνία, η Kίνα, η Pωσία, η Nορβηγία και μερικές μικρές αναπτυσσόμενες χώρες. Στην άλλη πλευρά στέκονται οι HΠA, η Iνδία, η Bραζιλία, η Aυστραλία και οι περισσότερες χώρες της Eυρώπης. H συνάντηση της Διεθνούς Eπιτροπής Φαλαινοθηρίας στο Σεν Kιτς δημιουργεί μερικές παράξενες διπλωματικές συμμαχίες και διχάζει χώρες που είναι ενωμένες σε σχεδόν στο σύνολο των διεθνών ζητημάτων. Tην Kυριακή η Iαπωνία και οι υποστηρικτές της κατάφεραν να περάσουν με 33 ψήφους υπέρ και 32 κατά, μια συμβολική απόφαση που επαναφέρει την εμπορική φαλαινοθηρία ύστερα από ένα 20ετές μορατόριουμ. H φαλαινοθηρία είναι ένα ασυνήθιστο παράδειγμα οικολογικού ζητήματος στο οποίο οι HΠA στέκονται ενωμένες δίπλα στους «καλούς». Δεν υπάρχει καμία δικαιολογία – κοινωνική, πολιτιστική, οικολογική ή διατροφική – για την επανάληψη της σφαγής που αποτέλεσε αιτία για την εξαφάνιση ορισμένων ειδών στα μέσα του 20ου αιώνα. Aν και ο αριθμός των φαλαινών κατάφερε να ανακάμψει σε ένα βαθμό, οι ζωολόγοι λένε ότι βρίσκεται πολύ χαμηλότερα από τα ιστορικά επίπεδα που καταγράφηκαν πριν από τη φαλαινοθηρία του 19ου αιώνα. Tο τελευταίο ιαπωνικό επιχείρημα ότι οι φάλαινες απειλούν την αλιεία είναι παράλογο, σε μια περίοδο που η αλιευτική υπερδραστηριότητα του ανθρώπου προκαλεί βαρύτερες συνέπειες. Bεβαίως ορισμένες φάλαινες τρώνε πολλά ψάρια, ωστόσο αυτό αποτελεί μέρος ενός υγιούς οικοσυστήματος των ωκεανών για εκατομμύρια χρόνια. H ύπαρξη πολλών θαλάσσιων ειδών εξαρτάται από τις φάλαινες.

O ισχυρισμός της Iαπωνίας ότι έχει μια ιδιαίτερη πολιτιστική δικαιολογία για τη φαλαινοθηρία, ύστερα από έρευνα, αποδεικνύεται κάλπικος. Oρισμένες ιαπωνικές παράκτιες κοινότητες έχουν μακρά παράδοση και θα πρέπει να τους επιτραπεί να κυνηγούν μικρό αριθμό φαλαινών, όπως και σε μικρές κοινότητες στη Σιβηρία, τη Γροιλανδία και την Aλάσκα. Ωστόσο, οι περισσότεροι Iάπωνες άρχισαν να καταναλώνουν κρέας φάλαινας με τη βιομηχανοποίηση της φαλαινοθηρίας.

H μειοψηφία των Iαπώνων που τρέφουν θετικά αισθήματα για τη φαλαινοθηρία τείνουν να εκμεταλλεύονται τους συμπατριώτες τους και να τους κάνουν απεχθείς προς τον υπόλοιπο κόσμο. H Iαπωνία μπορεί να αισθάνεται ότι οι διπλωματικές της προσπάθειες δημιούργησαν ένα νέο μομέντουμ για την εμπορική φαλαινοθηρία, ωστόσο οι αντίπαλοί τους έχουν ακόμη το πάνω χέρι. H φαλαινοθηρία πρέπει να παραμείνει μόνο μια ιστορική βιομηχανία.

ΗΜΕΡΗΣΙΑ 20/6/2006

Αρχίζει και πάλι η εξολόθρευση της φάλαινας ;

Βήμα πίσω στη προστασία των φαλαινών εξαιτίας της εμμονής στο κυνήγι από την Ιαπωνία και άλλα κράτη της Διεθνούς Επιτροπής Φαλαινοθηρίας



Τις επόμενες δέκα ημέρες οι υπέρμαχοι του κυνηγιού των φαλαινών, Ιαπωνία, Νορβηγία και Ισλανδία θα αποκτήσουν τον έλεγχο των ψήφων στην Διεθνή Επιτροπή Φαλαινοθηρίας (IWC) και θα αρχίσουν να προωθούν αλλαγές στους κανονισμούς που διέπουν μέχρι στιγμής το κυνήγι των μεγαλύτερων θηλαστικών του πλανήτη.



Τα τρία κράτη εξακολουθούν να κυνηγούν περιορισμένους αριθμούς φαλαινών για «επιστημονική έρευνα» αλλά τώρα θέλουν (και είναι πολύ κοντά στο να το πετύχουν) να πάρουν με το μέρος τους τη πλειοψηφία των κρατών μελών της IWC . Ορατός είναι ο κίνδυνος, όλα όσα έχουν γίνει για τη σωτηρία των φαλαινών να χαθούν και να αρχίσει και πάλι η εξολόθρευση τους.



Τις τελευταίες μέρες, τα κράτη που αντιτίθενται στη φαλαινοθηρία, με επικεφαλής την Αυστραλία πιέζουν με τη σειρά τους τις μικρότερες χώρες που θα πάρουν μέρος στη σύνοδο της IWC που θα γίνει στις 16 με 20 Ιουνίου.



Η 20ετής απαγόρευση της φαλαινοθηρίας ίσως πλησιάζει στο τέλος της παρά το ότι επέτρεψε στους πληθυσμούς των φαλαινών να ανακάμψουν τα τελευταία χρόνια μετά από αιώνες κυνηγιού που τις οδήγησε στο χείλος του αφανισμού. Μεταξύ του 1904 και του 1986 περίπου 2 εκατομμύρια φάλαινες σκοτώθηκαν μόνο στο νότιο ημισφαίριο, ενώ ως τις αρχές της δεκαετίας του 80, η παράνομη αλιεία είχε μειώσει των αριθμό των γκρίζων και των humpback φαλαινών κατά 98%



Ένα μόλις χρόνο μετά την εφαρμογή των περιορισμών, τα τρία κράτη άρχισαν το «επιστημονική» φαλαινοθηρία όμως οι αριθμοί των θηραμάτων μειώνονταν για να φτάσουν στο χαμηλότερο επίπεδο το 1994με 731 φάλαινες. Όμως ένα «παραθυράκι» στους κανονισμούς της IWC επιτρέπει το κυνήγι περίπου 2000 φαλαινών το χρόνο για επιστημονικές έρευνες. Όταν οι δήθεν έρευνες ολοκληρωθούν το κρέας των φαλαινών θα πακετάρεται και θα στέλνεται στα εστιατόρια και τα σουπερμάρκετ της Ιαπωνίας. Πέρσι 1300 φάλαινες σκοτώθηκαν στη διάρκεια αυτών των «επιστημονικών ερευνών» και στις αρχές της χρονιάς οι αλιευτικοί στόλοι επέστρεψαν με 2100 φάλαινες. Οι 1052 φάλαινες minke που σκότωσε η Νορβηγία στον Βόρειο Ατλαντικό ήταν οι περισσότερες από την εφαρμογή της απαγόρευσης.



Η Ιαπωνία και οι σύμμαχοι της θα προσπαθήσουν να τερματίσουν το καθεστώς παρατηρητή που έχει η Greenpeace και άλλες περιβαλλοντικές οργανώσεις στην φαλαινοθηρία. Επίσης προωθείται η διακοπή της λειτουργίας της περιβαλλοντικής επιτροπής της IWC και η εισαγωγή των μυστικών ψηφοφοριών ώστε οι μικρές χώρες που ψηφίζουν υπέρ των ιαπωνικών θέσεων να μην φοβούνται οικονομικά αντίποινα Η Ιαπωνία έχει χρησιμοποιήσει το «όπλο» της οικονομικής βοήθειας προς τις φτωχές μικρές χώρες της IWC με στόχο να τις πείσει να ταχθούν με το μέρος της. Από το 1998 19 κράτη εντάχθηκαν στην επιτροπή και η Ιαπωνία έχει αυξήσει την οικονομική βοήθεια ή υποσχέθηκε οικονομικά πακέτα στο Μπελίζε, το Μάλι, το Τουβαλού, το Ναούρου, Κιριμπάτι και σε άλλες χώρες του Ειρηνικού.



Κι όλα αυτά ενώ δεν είναι καθόλου σίγουρο ότι οι φαλαινοθήρες θα καταφέρουν να πουλήσουν τη ψαριά τους στην ίδια την Ιαπωνία, αφού όπως δείχνουν οι έρευνες, το κρέας της φάλαινας προτιμάται από ολοένα και λιγότερους. «Η κατανάλωση ελαττώνεται αλλά τα αποθέματα αυξάνονται» λέει ο Junichi Sato της Greenpeace. «Στις παράκτιες περιοχές παραδοσιακά υπήρχε περιορισμένη φαλαινοθηρία, αλλά ποτέ δεν στέλναμε στόλους πλοίων στο Νότιο Ωκεανό. Είναι ξεκάθαρο ότι η φαλαινοθηρία δεν είναι πια μέρος της κουλτούρας μας» συμπληρώνει. Πράγματι, η απουσία της φάλαινας από το γιαπωνέζικο τραπέζι οφείλεται τόσο στο διαφορετικό σύγχρονο διαιτολόγιο όσο και στην ευαισθησία σχετικά με την απειλή εξαφάνισης αυτών των εντυπωσιακών θηλαστικών.



Έρευνα της εφημερίδας Ασάχι Σιμπούν το 2002, έδειξε ότι μόνο το 4% των ερωτηθέντων απάντησε πως έτρωγε κρέας φάλαινας «μερικές φορές» και το 9% «όχι συχνά», ενώ το 86% απάντησε ότι ποτέ δεν έφαγε ή σταμάτησε να τρώει από τα παιδικά του χρόνια. Το τελευταίο διάστημα όμως, το Τόκιο έχει αποδυθεί σε μια προσπάθεια να επανέλθει το ξεχασμένο κρέας φάλαινας στο διαιτολόγιο των γιαπωνέζων, διαφημίζοντας το ως μια υγιεινή, χαμηλών λιπαρών, εναλλακτική λύση στο κρέας. Τον περασμένο μήνα η κυβέρνηση δημιούργησε μια εταιρεία που θα πλασάρει τη φάλαινα στα σχολεία, τα νοσοκομεία και τα οικογενειακά εστιατόρια σε μια απόπειρα να αυξηθεί η κατανάλωση και να μειωθούν τα αποθέματα.



«Πολλοί δεν θέλουν να συζητούν για τη φαλαινοθηρία, αλλά πιστεύουν την κυβερνητική θέση ότι οι φάλαινες ευθύνονται για τη μείωση των ψαριών. Αλλά είναι οι άνθρωποι και όχι οι φάλαινες που είναι υπεύθυνοι για τον αποδεκατισμό των αλιευμάτων» λέει ο Nanami Kurasawa, διευθυντής του «Δικτύου Δράσης για τα Δελφίνια και τις Φάλαινες».

Επιμέλεια : One Earth

Ρύπανση του νερού

Υπεραλίευση

Παράνομη αλιεία

Αλιεία με συρόμενα δίχτυα

Φαλαινοθηρία

Σπατάλη νερού